แต่เดิมเราคุ้นชินกับการมีชีวิตที่มีการท้าทาย สนุกสนาน หรือว่ามีงานการให้เราทำตั้งมากมาย แต่พอมาวันหนึ่งเรามาอยู่บ้านว่างๆ เราไม่มีอะไรทำ แน่นอนเป็นใครก็ต้องมีความรู้สึกว่าชีวิตมันเปลี่ยนแปลงไป หายวูบไป หลายคนทุกข์ หลายคนเครียดมาก
เราตอนนี้กายว่างแล้ว แต่อย่าปล่อยให้ใจว่างการที่กายว่างเป็นโอกาสดีของชีวิต คือแต่ก่อนเราต้องใช้เวลาตื่นแต่เช้าวิ่งไปทำงาน ต่อสู้แข่งขัน พบปะผุ้คนมากมาย ใจปรุงแต่งอยู่กับความวุ่นวาย ปรุงแต่งอยู่กับการแข่งขัน แก่งแย่งกัน
ตอนนี้เรามีโอกาสดีแล้วอย่ามองว่าเป็นการเสียโอกาส มองว่าเป็นโอกาสอันดีแล้วที่เราจะได้พักใจจากการปรุงแต่ง ปรุงแต่งแบบกังวล เรามาปรุงแต่งใจ บริหารจิตเป็นการปรุงแต่งใจที่เป็นกุศล เป็นบุญ เป็นความสุข
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น