เครื่องมือปฏิบัติธรรม

การปฏิบัติธรรมนั้นมีเครื่องมือแบบเดียวกันทั้งหมดคือ

• ความเพียร...เพียรเผากิเลส ไม่ใช่ความเพียรตามกิเลส ไม่ใช่กิเลสอยากให้ทำอย่างไรก็ทำอย่างนั้น
• สติ...ความระลึกที่กาย เวทนา จิต ธรรม 
• สัมปชัญญะ...ความรู้สึกตัว 

เพียงแต่มีเทคนิควิธีการที่แตกต่างกันออกไป ดังนั้น เราจึงไม่จำเป็นต้องไปหากรรมฐานที่ดีที่สุด แต่ให้เลือกกรรมฐานที่เหมาะกับจริตของตัวเองมากที่สุด นอกจากนี้การไปปฏิบัติธรรมตามที่ต่างๆ เพื่อหาครูบาอาจารย์ที่เหมาะกับจริตของเรา จะได้ขอคำนะนำหรือฟังธรรมแล้วนำมาปฏิบัติต่อไป ก็นับเป็นอีกหนึ่งตัวเลือกที่ดี

กรรมฐานในตอนต้นนี้อย่าไปคิดเอาเองว่าฝึกดูกาย เวทนา จิต หรือธรรมง่ายกว่า แต่ให้ดูว่าตัวเองถนัดอะไรมากกว่า ท่านไหนถนัดดูกาย (กายเคลื่อนไหว) ดูแล้วเกิดสติดีก็ดูไป ท่านไหนถนัดดูเวทนา(ความเจ็บปวด) ดูแล้วเกิดสติก็ดูไป ดูจิตที่คิดนั่นคิดนี่แล้วเห็นว่าตัวเองกำหนดหลง คิดไปแล้วเกิดสติก็ดูไป หรือใครมีปัญญามากก็ดูธรรมคือกายกับใจ ที่ไหนปรากฏชัดก็ดูอันนั้น ถ้าดูแล้วมีสติก็ดูไป

อาจารย์สุภีร์ ทุมทอง