ตอนจะสิ้นใจตายเป็นวินาทีที่วิกฤติของชีวิต เพราะเป็นตัวชี้นำว่าจะไปเกิดในภพภูมิไหน หากตายขณะจิตเศร้าหมองย่อมไปเกิดในอบายภูมิ (นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน) โดยมิต้องสงสัยแต่ถ้าตายขณะที่จิตผ่องใส ย่อมไปเกิดในสุคติภูมิ (มนุษย์ เทวดา พรหม) อย่างแน่นอน เรื่องนี้พระพุทธองค์ตรัสไว้อย่างชัดเจนผู้ที่อยู่ใกล้ชิดกับตนที่กำลังจะตาย จะช่วยให้เขาไปเกิดในสุคติภูมิได้อย่างไร อย่าไปกลัวความตาย คนเราไม่ได้ตายจริง ตายเพียงแต่ร่างกาย จิตใจไม่ได้ตายไปด้วยเมื่อสิ้นลมไปแล้ว หากยังมีกิเลสอยู่จิตจะนำพาไปเกิดอีก ตอนมีชีวิตอยู่หากร่างกายที่หมดสภาพนำทุกข์มาให้ ไม่สามารถใช้ร่างนี้ให้เกิดประโยชน์ การตายกลับเป็นโอกาสที่จะหาร่างใหม่ที่ดีกว่านี้ สำคัญว่าตายอย่างไรจะได้กลับมาเกิดเป็นคน ต้องฝึกตายก่อนที่จะตาย ฝึกใจให้อาจหาญไม่กลัวตาย ฝึกละความห่วงใยในสิ่งต่างๆ ทั้งตัวบุคคลและสมบัติรอบข้าง ฝึกสวดมนต์ทำสมาธิภาวนาเพื่อให้จิตคุ้นเคย หมั่นทำบุญและรักษาศีลให้ได้ เมื่อเวลาจะตายให้นึกถึงบุญกุศลที่ทำไว้ หรือสวดมนต์ภาวนาก่อนสิ้นใจ ความตายเป็นของไม่น่ากลัวเลย หากเปิดใจเรียนรู้และยอมรับความเป็นจริง
พระอาจารย์ชาญชัย อธิปญฺโญ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น