บทพระอรหันต์

คาถาพระอรหันต์
(ตั้งนะโม 3 จบ)

1. พุทธัง สะระนัง คัจฉามิ นามะรูปัง ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง นามรูป

อะนิจจัง ทุกขัง อะนัตตา (ใจ – กาย) ไม่เที่ยงเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตน

2. ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ นามะรูปัง ข้าพเจ้าขอถึงพระธรรมเป็นที่พึ่ง นามรูป

อะนิจจัง ทุกขัง อะนัตตา (ใจ – กาย) ไม่เที่ยงเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตน

3. สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ นามะรูปัง ข้าพเจ้าขอถึงพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง นามรูป

อะนิจจัง ทุกขัง อะนัตตา (ใจ – กาย) ไม่เที่ยงเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตน

4. พุทธัง สะระนัง คัจฉามิ ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง

ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ ข้าพเจ้าขอถึงพระธรรมเป็นที่พึ่ง
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ ข้าพเจ้าขอถึงพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง
นามะรูปัง อะนิจจัง ทุกขัง อะนัตตา นามรูป (ใจ – กาย) ไม่เที่ยงเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตน

5. อะนันตัง พะละวัง พุทธัง พระพุทธเจ้ามีพระกำลังหาที่สุดมิได้

อะนันตัง โคจะรัง ธัมมัง พระธรรมคำสอนเป็นอารมณ์หาที่สุดมิได้
อะนันตัง อะริยัง สังฆัง พระสงฆ์สาวกมีจำนวนหาที่สุดมิได้
อะนันตัง โพธิมุตตะมังฯ พระโพธิญาณอันสูงสุดก็หาที่สุดมิได้