ที่อยู่ของจิต

การเจริญสติคือการหาที่อยู่ให้แก่จิต พร้อมกับฝึกจิตให้มีนิสัยรักบ้านรักที่อยู่ไปในตัว เมื่อใดที่จิตเผลอไผลเกิดพลัดหลงไปตามแรงเย้ายวนของความคิดที่ไม่ได้เชื้อเชิญ หรือสิ่งยั่วยุภายนอก จิตที่ฝึกดีแล้วจะรู้ตัวทันทีที่ออกจากบ้าน แล้วพลัดตัวออกจากสิ่งเย้ายวนนั้น เพื่อกลับมาอยู่บ้านอันตนคุ้นเคย จิตคนเราโดยทั่วไปก็ไม่ต่างจากคนที่มีนิสัยช่างละเมอ มักเดินออกนอกบ้านอยู่บ่อยๆ ทั้งกลางวันและกลางคืน แต่ถ้าหากฝึกปรือดีแล้ว พอเดินออกจากบ้านไปไม่กี่ก้าว ก็รู้ตัว ตื่นขึ้นมาแล้วเดินกลับเข้าบ้านทันที

อิริยาบถต่างๆ นั่นแหละคือถิ่นที่อยู่ซึ่งจิตถือเอาเป็นบ้าน ไม่ว่าจะทำอะไร ยืน เดิน นั่ง นอน ถูพื้น ล้างจาน กินข้าว จิตก็อยู่ตรงนั้น กายจะเคลื่อนไหวอย่างไรใจก็แล่นตามไปด้วย ไม่พลัดพรากจากกัน

พระไพศาล วิสาโล