เมื่อเธอต้องจบชีวิตลงในวันนี้ จะเศร้าหมองไปไยสังสารวัฏก็เป็นเช่นนี้เอง
ต่อให้เธอมีอายุยืนยาวถึงร้องปี จะยินดีไปไยเล่า
วัยหนุ่มสาวได้ผ่านพ้นไปนานแล้ว ไม่ว่าเธอจะอยู่หรือตายลงโดยพลัน ชีวิตนี้สำคัญอันใดหรือ
ขอเพียงแต่ปฏิบัติธรรมเพื่อชีวิตหน้า นั่นแหละสำคัญ
หากเธอได้ปฏิบัติธรรม ชีวิตของเธอจะมีความหมาย ต่อให้วันที่ถูกฟ้าผ่าถึงแก่ชีวิตอย่างกะทันหัน เธอก็จะไม่เสียใจเลย
หรือหากเธอไม่ได้ปฏิบัติธรรม เธอก็ไม่ต้องห่วงหรอกว่าตายแล้วจะไม่ได้กลับมาสู่สังสารวัฏอีก เธอได้กลับมาแน่ ขณะนี้เธอกำลังอยู่ในสังสารวัฏ และจะยังอยู่ในนั้นสืบไปอีกหลายภพหลายชาติ เหมือนผึ้งที่ติดอยู่ในขวดโหล บางครั้งบินขึ้น บางครั้งก็บินลง แต่ไม่มีวันหนีรอดออกไปได้ ในที่สุดแล้ว ก็ไม่แตกต่างว่าเธอจะมีชีวิตอยู่อีกสักสองสามปี หรืออยู่ไปอีกเป็นร้อยปี ตราบใดที่สิ่งที่เธอทำคือการปล่อยเวลาให้เสียไปเรื่อยๆ
ที่ผ่านมาเธออาจใช้ชีวิตไปอย่างเปล่าตาย แต่เมื่อใดที่เธอเริ่มลงมือปฏิบัติธรรม เมื่อนั้น ไม่ว่าเธอจะมีชีวิตอยู่นานสักเพียงใด ทุกเวลานาทีของแต่ละวันนับว่าเป็นโอกาสอันหาค่ามิได้ ที่เธอจะได้อยู่กับครูบาอาจารย์ รับคำสอนจากท่าน และปฏิบัติตามคำสอนอย่างหมดใจตราบจนวันที่ความตายมาเยือน เมื่อถึงวันนั้น เธอจะรู้ชัดว่าไม่มีอะไรจะมีค่ายิ่งไปกว่าพระธรรม และจะรู้ซึ้งว่าการปฏิบัติธรรมเพื่อชำระตนเองให้ถึงพร้อมนั้น เป็นการลงทุนลงแรงที่มีคุณค่ามาก ทั้งสำหรับชีวิตนี้ และชีวิตในภพชาติต่อๆ ไป
ดิลโก เค็นเซ ริมโปเช
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น