เพราะสมัยพุทธกาลมีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งออกไปทำไร่ทำสวน จึงนำอาหารไปฝากไว้ที่วัดแถวนั้นในขณะเดียวกับที่พระสงฆ์ออกไปบิณฑบาตพอดี เมื่อพระกลับมาจากบิณฑบาตเห็นอาหารก็เข้าใจผิดว่าชาวบ้านนำมาถวายจึงฉันจนหมด ตกเที่ยงชาวบ้านกลับมาที่วัดเพื่อทานอาหารของตน แต่ไม่พบเพราะพระสงฆ์ฉันจนหมดแล้ว ชาวบ้านจึงไปฟ้องพระพุทธเจ้า
ด้วยเหตุนี้พระพุทธเจ้าจึงทรงบัญญัติว่า พระสงฆ์จะสามารถฉันอาหารหรือใช้สิ่งของของญาติโยมได้ก็ต่อเมื่อได้รับประเคนแล้วเท่านัี้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น